Jaarthema: “Inspirerende liederen - bron van bezieling”
Toespraak: Bettine Siertsema Lied om vrijheid (blz. 796 Verzameld Liedboek):
Als vrijheid was wat vrijheid lijkt, wij waren
de mensen niet die wij nu angstig zijn
wij zaaiden bronnen uit in de woestijn,
wij oogstten zeeën zonder te vervaren.
Wij tussen moed en wanhoop. Waarom weten
wij wel wat leven is maar leven niet?
Soms gaan wij op de vleugels van een lied
en durven onze zwaartekracht vergeten.
Verlangen, pijn van onbekende duur:
turen de verte in, niet kunnen laten
een stad te zien, een tuin, doorschijnend water
dan valt de nacht over het middaguur.
Maar voorgevoel van liefde duurt het langst,
heugenis aan het woord in den beginne,
licht – ongebroken val het bij ons binnen.
Even zijn wij ontkomen aan de angst.
Als vrijheid was wat vrijheid lijkt, wij waren
de mensen niet die wij nu angstig zijn
wij zouden niet meer vluchten voor de pijn
en voor de grootste liefde niet vervaren.
Koor van de Amsterdamse Studentenekklesia
Wie een toespraak houdt, kiest een lied van Huub Oosterhuis waardoor die geraakt is; een lied dat voortkomt uit de bijbelse traditie, dat een actuele betekenis heeft.
Deze liederen nemen een essentiële plaats in de diensten. In veel liederen gaat het over een visioen van vrede dat haaks staat op het alledaagse leven, de gangbare manier van denken. Vrijheid
Kerk_Westfriese_Ekklesia.jpg)