Wees niet bang, sta op en schitter
Een goed begin
In het begin schiep God de hemel en de aarde. Over die hemel wordt niet zoveel meer verteld. Wel over de aarde. Over mensen vooral. Mensen lijken op God. God wil met mensen verder. Samen beleven ze een hele geschiedenis.
Het gaat over bekende dingen: een man en zijn vrouw; een man en zijn broer. Het gaat over mensen die niet echt tevreden zijn over zichzelf. Ze willen een beetje groter, belangrijker zijn.
God vindt dat een mens moet zijn zoals die gemaakt is: mens, dichtbij de aarde.
Omdat een mens niet in de hemel kan wonen, gaat God met de mensen op aarde op weg.
Twee gedichten, uitgesproken in de kerkdienst van 31 december 2023
Bij de wegzending voor de zegen woorden van Freek de Jonge. Alle kleur en verscheidenheid treffend. Zoals het leven zich voor kan doen: met vreugde, verdriet, met troost, twijfel, met vrijheid, verbondenheid. met ...
Gods zegen wens ik jullie, de nabijheid van de Geest die in de Zoon bemoedigt om telkens opnieuw te beginnen.
Ds. Marianne
Wees niet bang, je mag opnieuw beginnen,
vastberaden, doelgericht of aarzelend op de tast.
Houd je aan regels, volg je eigen zinnen,
laat die hand maar los, of pak er juist een vast.
Wees niet bang voor al te grote dromen.
Ga als je het zeker weet, als je aarzelt, wacht.
Hoe ijdel zijn de dingen die jij je hebt voorgenomen,
het mooiste overkomt je, het minste is bedacht.
Wees niet bang voor wat ze van je vinden.
Wat weet je van een ander, als je jezelf niet kent.
Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden.
Het leven lijkt afwisselend, maar zelfs de liefde went.
Wees niet bang, je bent een van de velen;
tegelijk is er maar een als jij.
Dat betekent dat je vaak zult moeten delen,
soms zal moeten zeggen: Laat me vrij.
Freek de Jonge (oudjaar 2002)
Sta op, schitter,
want lang was de nacht,
bitter de strijd met oude fantomen.
Nu is het morgen,
nu wordt het tijd
om blinkende dromen waar te maken –
weet je geborgen in een nieuw licht.
Wij zijn kleiner dan wij zijn
zoveel gaven laten rusten, zoveel liefde niet gedeeld,
zoveel warmte ingehouden, zoveel tederheid verspeeld,
zoveel angst en zorg verzwegen, zoveel aandacht niet beloond,
zoveel zwijgen niet begrepen. zoveel eerbied niet getoond.
Vat moed, schitter,
richt je op wat komen gaat,
want je hart wordt witter
de dag verwacht je eigen herboren gelaat.
Groter zijn wij dan wij zijn,
wat verhindert ons te leven,
wat weerhoudt ons van de dans?
zoveel rijkdom om te delen, zoveel innerlijke glans,
zoveel dromen nog te dromen, zoveel onvermoede kracht,
die de geest in ons doet stromen,
ons doet uitgaan in de nacht.
Liever zijn wij dan wij zijn
laten wij de rotsen breken in het steenland van de trots,
mededogen welt in beken uit de altijd milde bron,
echte aandacht voor de ander,
schouwen in 't verborgen licht,
handen reiken, ruimte scheppen
als de vrede is ontwricht.
Wij zijn wijzer dan wij zijn,
wijsheid is ons diepste gaan,
is het weten van de eenheid
in de glimlach van de schepping,
is het licht van ons bestaan.
Catharina Visser naar Jesaja 60