Ds. Jantina de Ruiter, consulent

Bij onze geboorte, op het moment dat wij het levenslicht zien, begroeten wij de wereld met een goede huilbui.
Na een veilig verblijf in de buik van de moeder is daar opeens de koude buitenwereld.
Een verblindend licht, mensen die wel blij kijken, maar die we nog niet kennen.
Na deze medisch noodzakelijke uiting van verdriet wennen we snel aan de nieuwe omstandigheden,
we houden daar al snel van.
De geboorte van een kind brengt mensen samen.
Een nieuw leven betekent een nieuw begin, hoop, verwachtingen voor de toekomst.

In de Advent kijken we uit naar de geboorte van dat ene bijzondere kind.
Het kind dat licht komt brengen in de donkere wereld die in deze tijd zucht onder alle zorgen.
Een kind dat hoop, vreugde brengt, zoveel dat wij nog steeds zijn komst met Kerst vieren.
Dit kerstkindje brengt ook mensen samen.
We gaan aan tafel, zingen kerstliederen over licht en vreugde, we vieren een nieuw begin.
De dag dat dit kind het levenslicht ziet, brengt licht in het leven van ons.

In de bijbel zijn leven en licht vaak aan elkaar verbonden.
Bij de schepping begint dat: God schept licht, daarna het leven.
Wanneer wij geboren worden, zien wij het levenslicht, een wonder waarvan wij geloven dat God dat geeft.
Jezus komt naar de wereld om licht in onze duisternis te brengen.
Daarbij denken we niet alleen aan de kerstsfeer met de mooie lichtjes, de gezellige kaarsjes.
De evangelist Johannes schrijft daarom in zijn kerstevangelie:
In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen.
Jezus wordt geboren om ons te leren leven als kinderen van God.
Dat is echt kerstcadeau.
Dit leven in het licht betekent: dingen doen en zeggen die gezien en gehoord mogen worden.
Geen daden en woorden toelaten die jezelf of een ander kwaad doen.
Leven als kinderen van God kan ook betekenen: niet wegkijken als iemand hulp nodig heeft.
Het kan zelfs inhouden dat je je dromen waar maakt.
Het is dus een cadeau met een handleiding voor het leven.
Geen wetmatige dwang, maar een weg die leidt tot een mooi liefdevol leven.

We leven toe naar de geboorte van het kerstkind, in blijde verwachting, maar de geboorte is het begin.
Wanneer de kerstboom weer bijvoorbeeld in de voortuin staat, blijft het verhaal doorgaan.
We mogen elke dag zijn levenslicht met ons levenslicht verbinden, het licht en de liefde laten groeien, 
een nieuw begin maken.
De geboorte van het kerstkind brengt ons samen.
Ik wens u een Advent vol van hoop, verlangen en feestelijke kerstdagen.

ds. Jantina de Ruiter
Ik ben geboren in Amsterdam, opgegroeid in Wormer. Ik heb aan verschillende universiteiten, op verschillende tijden theologie en psychologie gestudeerd, tien jaar als docent levensbeschouwing gewerkt in Grootebroek.
In 2012 werd ik predikant in deeltijd van de Evangelisch-Lutherse gemeente in Enkhuizen.
Sinds 2020 ben ik met veel plezier predikant van de Protestantse Gemeente THOMAS.
In 2000 ben ik getrouwd met Jan Wilco Dijkstra. Hij werkt bij het Toegepast-Natuurwetenschappelijk- Onderzoek (TNO) in Petten als wetenschappelijk onderzoeker naar groene energie.
We hebben drie lieve kinderen: Chantal, Annika, Edo. Chantal woont niet meer bij ons thuis. Sinds twee jaar zijn wij opa en oma.
Ik ben op latere leeftijd predikant geworden. Vlak voordat ik daarmee begon, heb ik de kerkelijke opleiding aan de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam gedaan, stage gelopen bij Gemeente Het Vierkant bij ds. Hester Smits. Zij heeft mij ook verbonden aan Gemeente THOMAS in een besloten dienst vanwege corona.

Nu zal ik vaker in Wognum en omgeving zijn, in deze spannende tijd waarin de Gemeente op zoek gaat naar een nieuwe predikant. Zoals voorgeschreven in de kerkorde is er dan een consulent die de kerkenraad en beroepingscommissie bijstaat. Ik vind het een eer dat ik hiervoor gevraagd ben.
We komen elkaar vast wel af en toe tegen.